Larwy ochotek i Jokers

 

 

 

Ochotkowate są niewielkimi owadami pod względem wyglądu przypominającymi komary z którymi bardzo często są one mylone.
Larwy długości od 2 do 40 mm w kolorze czerwonym, brązowym lub czarnym.
Żyją w miejscach z ograniczoną obecnością tlenu w wodzie o mulistym dnie w obszarach dennych o wysokim zanieczyszczeniu organicznym.
Ochotki mylone są z komarami nawet przez osoby na co dzień mające kontakt z ich larwami.
Na przykład wielu akwarystów jest przekonanych, ze czerwone larwy ochotek, które podają rybom są larwami komarów.
Również wielu wędkarzy kupujących larwy ochotek jako przynętę przekonanych jest, że kupują larwy komarów.
Dieta larw ochotek uzależniona jest od gatunku do którego się one zaliczają.
Większość gatunków ochotek odżywia się glonami lub detrytusem zgromadzonym na dnie.
Detrytus to składająca się z drobnych szczątków materia organiczna, martwe szczątki zwierzęce i roślinne oraz odchody znajdujące się na dnie zbiorników, w toni wodnej oraz na powierzchni gleby.
Zdarzają się również ochotki roślinożerne, drapieżne lub pasożytnicze.
W przeszłości uważano, że osobniki dorosłe ochotek nie odżywiają się, ale coraz więcej dowodów przeczy temu poglądowi.
Zaobserwowano dorosłe ochotki odżywiające się produktami takimi jak odchody much, nektar, pyłki, spadź i różne materiały bogate w cukier.
Larwy ochotki żyją w środowisku wodnym w mule zalegającym na dnie i znane są gatunki zarówno słodkowodne, jak i słonowodne.
W Polsce gatunki słonowodne pochodzą z importu, z Ukrainy i cechują się bardzo żywą, intensywnie czerwoną barwą oraz stosunkowo małymi wymiarami ciała.
Jokers słonowodny jest o wiele łatwiejszy do przechowywania, gdyż można go utrzymać w dobrej kondycji nawet miesiąc.
Jest to wynikiem budowy jego ciała, którego komórki doskonale utrzymują wewnątrz wodę i nie oddają jej na zewnątrz, podobnie jak inne morskie organizmy.
Owady są organizmami zmiennocieplnymi, co oznacza że ich organizmy nie wytwarzają ciepła, jak ptaki, czy ssaki; a czerpią je ze środowiska zewnętrznego.
Oznacza to mniej więcej tyle, że wszelkie ich procesy życiowe zależne są od temperatury zewnętrznej i im jest cieplej, tym zachodzą one szybciej, natomiast w temperaturach niskich spowalniają.
Oczywiście istnieje zakres temperatur zarówno górny, jak i dolny, po przekroczeniu którego organizm ginie, więc wykorzystując niską temperaturę do przechowywania ochotki należy pamiętać, że najlepszy i bezpieczny do tego zakres temperatur to 2-6°C oraz 3-10°C dla jokersa.
3-5 ochotek na haczyku to najlepsza zawodnicza przynęta na duże ryby z rodziny karpiowatych.
Kiedy tylko w łowisku pojawiają się leszcze, właśnie ta przynęta trafia jako pierwsza na haczyk.
Tutaj, aby lepiej zamaskować nieco większy haczyk, możemy 2-3 larwy przebić w pół, a dopiero ostatnią za czarny tułów, dzięki czemu larwy nie będą zsuwać się na grot i powodować niedopięcia ryb.

Najpopularniejszym środkiem do rozdzielania ochotek jest glina ( można ją kupić w sklepie lub po prostu jak kto mieszka na wsi czy gdzieś w okolicach to wie jak ją znaleźć i gdzie szukać ).Można też do tego użyć torfu lub specjalnych produktów firmowych, są one jednak dość drogie.
Glinki trzeba sypać tyle, żeby wszystkie ochotki się od siebie oddzieliły. Zwykle na pół kilograma ochotek sypiemy ćwierć kilograma glinki. Jeśli ochotka jest bardzo mokra, to trochę więcej. Gdyby się okazało, że wsypaliśmy jej za dużo, to nadmiar można odsiać. Ochotkę miesza się z glinką nie wcześniej niż kilka godzin przed użyciem. Najlepiej zrobić to tuż przed dodaniem do zanęty. W torfie ochotki można przechowywać nawet kilka dni, ale nie miesza się on z zanętą tak dobrze jak glinka, a poza tym nie na każdą wodę się nadaje. Po dodaniu ochotki do zanęty powinno się od razu przystąpić do lepienia kul, gdyż ochotka zmieszana z produktami spożywczymi szybko w nich ginie. Im zrobimy to szybciej, tym więcej ochotek przeżyje i zanęta będzie atrakcyjniejsza dla ryb..

 

 

Jokers

 

Ochotka w wersji zanętowej, praktycznie nieodłączny element wszystkich zawodów i treningów na polskich wodach.
Te małe robaczki to larwy muchówki, wydobywane w polskich oraz ukraińskich wodach.
Polski jokers charakteryzuje się większą ruchliwością larw oraz minimalnie większym rozmiarem od ukraińskiego.
Natomiast ukraiński (inna nazwa "ruski") jest zdecydowanie bardziej wytrzymały.
Jokersa można stosować w każdej wodzie, zarówno w rzekach jak i kanałach, stawach oraz jeziorach.
Według nas jokers to podstawa na każdych zawodach, nie licząć stawów karpiowych.

W okresach deficytów ochotki wędkarskiej może, także podany w pęku, zostać użyty jako przynęta na haczyk.
Jokers sprzedawany jest w gazetach, zazwyczaj pakowany po 0,5 kg.
W większej części roku jego jakość jest bardzo dobra i nie wymaga szczególnych zabiegów.

Jokers to najważniejsza przynęta zanętowa. Uważamy, że w większości przypadków nie będziemy go potrzebowali więcej niż 0,5kg – większe jego ilości mają sens tylko przy połowie licznej drobnicy, ale nie leszczy.
Do gliny rozpraszającej (lub gliny z zanętą) dodajemy go nie więcej niż 100-150g.