- Odsłon: 76
Płoć (Ruyilus rutilus)
Rozmiar:
długość do 40 cm
masa do 1,5 kg
Rozród: Przypada na kwiecień i maj do czerwca. Odbywa się na niezbyt dużej głębokości.
Wymiar ochronny: brak
Możliwość zabrania z łowiska w ciągu doby: do 5 kg
Okres ochronny: brak
Jak wygląda:
Płocie to ryby o małym otworze gębowym, barwie grzbietu zielonej lub szaroniebieskiej, czerwonym lub pomarańczowym oku, płetwach żółtopomarańczowych lub wręcz czerwonych. Pokryta jest sporą ilością śluzu. Płocie dorastają nawet do dwóch kilogramów. Jednak osobniki około 30 cm możemy uznać za osiągnięcie. Mniej doświadczeni wędkarze często mylą ją z jaziem i wzdręgą. Żywi się praktycznie wszystkim co zmieści się do jej pyszczka, od owadów, bo wszelkie robaki czy nieduże skorupiaki.
Występowanie:
Płocie są najpospolitszymi rybami występującymi praktycznie w każdej wodzie. Zasiedla głównie wody o słabym prądzie i o twardym dnie. lubi przebywać na granicy strafy wody płynącej i stagnującej, a zarazem na granicy głebin i płycizn oraz w dołach wymytych w korytach. W ciepłe, letnie dni ciągnie na płycizny z prądem wody. Przy wysokich stanach wody, a zwłaszcza w czasie powodzi, gdy rzeki występują z koryta, przebywa na zalanych terenach, nawet jeśli jest tam niezbyt głęboko. Nie spotkamy ich tylko w wodach o bardzo małej ilości tlenu i wodach wysokogórskich. Najkorzystniejsze warunki znajduje w wodach stojących i wolno płynących. Mniejsze osobniki pływają bliżej powierzchni, natomiast większe trzymają się dna. Denne płocie, to kapitalna zdobycz dla każdego wędkarza. Określenie brań w zimie jest trudniejsze niż w pozostały okresach. W rzekach płocie przebywają w najgłębszych miejscach, w pobliżu zatopionych przeszkód wodnych, ale nie jest to regułą. Najlepsze miejsca znajdują się na głebokości 1,5-2 m, w odległości od 8-12 m od brzegu. Szczególnie atrakcyjne miejsca to początek łach, rozlewisk, rowów i starorzeczy, muszą mieć one stojąca wodę. W zbiornikach szuka się płoci w pobliżu pasów trzcin, na granicy przybrzeżnych wodorostów i głębi, w sąsiedztwie źródeł, aprzede wszytskim przy ujściach strumieni, kanałów, cieków itp.
Okres połowu (Kiedy najlepiej łowić):
Płocie łowimy cały rok ? zima, wiosna, lato, jesień. Można śmiało stwierdzić, że ryby te otwierają i zamykają sezon wędkarski. Łowione są zarówno spod lodu jak zaraz po jego zejściu.W okresie zimowym biorą większe płocie. W okresie zimowym żeruje około południa, korzystnie wpływa ocieplenie i zadymka. W czasie odwilzy i opadów deszczu ze śniegiem płocie nie biorą.
Przynęty:
Dżdżownica kalifornijska, dżdżownica "polna" (kopana), rosówki, białe robaki, pinki, kukurydza, pszenica, pęczak, konopie, bułka i chleb, wyka, kasza manna, ryż, łubin, słonecznik, płatki owsiane, larwy chruścika, ser, mącznik młynarek, fifis francuski, kaster, kornik, skwaty, ośliczki, kiełże, gulaszówka, na mormyszkę.
Płoć jest rybą wszystkożerną i w lecie gdy ma pokarmu pod dostatkiem jest przejedzona. W okresach cieplejszych stosujmy przynęty pochodzenia roślinnego, w zimniejszych okresach, a nawet mroźnych przynęty zwierzęce. Na początku i pod koniec sezonu stosujmy gnojaki, larwy owadów, małe pijawki, a nawet kawałki rosówek lub białe robaki.W środku sezonu aż do ochłodzenia wody stosujemy gotowane ciasto, chleb lub inne pieczywo, ziemniaki, groch, zboża, ryż, płatki owsiane. Bardzo skuteczne są kasze oraz gotowane siemię konopne oraz różnego rodzaju pasty.
Metoda na perełkę. W Polsce zupełnie nieznana. Perełka to mała polerowana kulka odbijająca światło. Musi się poruszać, nieruchoma jest nieskuteczna.
Zanęty:
Jako zanętę możemy stosować gotowane ziemniaki rozgniecione z kaszą jęczmienną, tartą bułkę itp . z dodatkiem substancji zapachowych np. nostrzyk, roztarty czosnek. Uniwersalną zimową zanętą jest suszona krew zmieszana w dowolnej proporcji z tartą bułką i mielonymi płatkami owsianymi.
Z reguły stosuje się zanęty płociowe jasne lub ciemne. Można dodawać konopi prażonych.
Metody i techniki połowu (Jak łowić):
Płoć należy do najbardziej nieufnych i płochliwych ryb. Jak typowa ryba przybrzeżna najczęściej przebywa pośród skupisk podwodnej rośłinności, przy pasie trzcin, w korzeniach i karpach nadbrzeznych drzew, przy podmytych brzegach i na stokach podwodnych górek.Najlepsze efekty da łowienie metodą spławikową. Zalecane jest wędzisko lekkie o sztywnej akcji i długości od 3,4 - 4,5 m.Jednak w miejscach głębszych, gdzie gromadzą się większe osobniki spokojnie mamy szansę złowić je na grunt np. feederem. Możemy łowić na przepływankę z wyważonym spławikiem i przynętą prowadzoną przy dnie albo, tuż nad dnem na 2/3 głębokości. Na przepływankę bez spławika łowi się jeśli płocie trzymają się dalej od brzegu. Podstawą jest systematyczne zanęcanie mało ale często. Na skuteczność połowu ma wpływ dobre rozeznanie łowiska. Jeżeli nie ma brań zmieniajmy odległość przynęty od dna. Rybę,która wzięła i mamy zaczepioną na haczyku, zdecydowanie, ale ostrożnie odciągamy od stada, aby nie spłoszyć innych ryb. Wiekszej płoci nie należy wyciągać na powierzchnię, zanim nie osłabnie. W przeciwnym razie rzucanie się ryby będzie stanowiło ostrzeżenie dla pozostałych ryb w stadzie. Gdy woda jest zmącona, np. przez osady spływające do rzeki z deszczem, warto zanęcić na początku zanętą gruntową, a później nęcić zanętą luźną.
Okres wiosna lato:
Późną wiosną i latem płocie przebywają w najbogatszych w tlen częściach zbiornika, głównie między roślinami wodnymi, w dołach w okolicach jazu i w ujściu szybszych prądów. Wieczorem płocie unikają miejsc gęściej porośniętych, gdzie prąd wody jest słabszy i przenoszą się na odcinki bez roślin, które w ciemności produkują większe ilości dwutlenku węgla. W mocniej porośniętych dołach obok jazów, w szybszym prądzie ryby pozostają również na noc. Tutaj produkowany dwutlenek węgla nie przeszkadza ponieważ prąd wody powoduje mieszanie wody. Jesienią i zimą płotki przenoszą się na głębsze wody.
Okres zimowy:
Najlepszy okres podlodowego łowienia płoci to początek zimy, podczas cichej słonecznej pogody, bez wiatru i wielkich mrozów. W zimie żeruje około południa. Szczególnie sprzyjająca jest odwilż, zwłaszcza jeśli przypada w okresie spadku poziomu wody. Korzystna jest również każda zwyżka temperatury, a podczas odwilży nie przeszkadza nawet drobny opad śniegu. Podczas deszczu w zimie (czasami występuje), kiedy krople uderzają o lodową pokrywę, można również spodziewać się dobrych wyników połowu. Nie ma sensu wchodzić na lód podczas silnych mrozów (poniżej 12oC), przy ostrych północnych lub wschodnich wiatrach, przy każdym nagłym spadku temp. i znacznym spadku poziomu wody. Połowy w okresie zimowym są znacznie trudniejsze niż w pozostałej częsci roku. Podczas odwilzy możemy zacząć łowić wcześniej, a zakończyć później. Im ostrzejszy mróz, tym czas połowu będzie krótszy i bliższy południa. Pod koniec zimy, u progu przedwiosnia, płotki na kilka tygodni przed właściwym tarłem wyruszają na dalekie wędrówki. Grupują się w uchodzących do zbiornika kanałach, rowach prowadzących do tarlisk.
Zestaw:
Płocie biorą bardzo ostrożnie, dlatego należy łowić je możliwie najdelikatniejszym zestawem. Do białych robaków wybieramy haczyk numer 20 lub 22 z cieńkiego drutu, a do poczwarek haczyk nr 18 lub 16. Należy pamiętać o schowaniu haczyka w przynęcie wraz z ostrzem. W zestawie używamy spławik typu stick lub waggler, a żyłka główna o wytrzymałości 0,9 kg. i przypon 0.08 mm, a do tyczki jeszcze delikatniejszy. W tyczce możemy użyć amortyzator gumowy nr 3. Ołowiane obciążenie nie może poddawać się prądowi. Małe obciążenie stosujemy przy słabym nurcie, a większe przy silniejszym. Spławik powinien być tak obciążony, aby nawet lekkie branie było wyczuwalne. W tym celu na przyponie ok. 5-6 cm nad haczykiem mocujemy małą śrucinę. Dzięki temu cały przypon jest napięty i najdrobniejsze poruszenie przenoszone jest na spławik. Gdy łowimy na na ciasto, ziarna, sery w momencie brania trzeba natychmiast wykonać lekkie zacięcie. Jedynie wtedy gdy użylismy jako przynętę robaków, musimy chwilę poczekać, aż ryba "połknie" przynętę.
Film 1 Uzbrojenie bata w amortyzator
Łowiska:
Stawy wyrobiska, rzeki górskie, rzeki średnie nizinne, rzeki wielkie nizinne. Lekko słonawe płytkie wody Bałtyku, jeziora, zbiorniki zaporowe, starorzecza.
