Ukleja (Alburnus alburnus)

 

 

Rozmiar:
długość do 20 cm
masa do 60 g

 

Wymiar ochronny: brak

Możliwość zabrania z łowiska w ciągu doby: 5 kg.

Okres ochronny: brak

 

Wygląd:

Jest rybą bardzo żywotną i żarłoczną. Żeruje całymi ławicami na niewielkiej głębokości ok. 1 m. Ukleja ma wydłużone i spłaszczone bocznie ciało, które pokryte jest bardzo drobnymi i szybko odpadającymi łuskami, szczególnie przy kontakcie z ręką wędkarza. Ma srebrzyste boki i ciemny grzbiet. Maksymalnie osiąga dwadzieścia kilka centymetrów jednak przeciętnie łowione sztuki nie przekraczają kilkunastu centymetrów długości. Żywi się planktonem i drobna fauną wodną.

 

Występowanie:

Powszechnie i masowo wystepuje we wszystkich krainach leszcza oraz w dolnej części krainy brzany. Odpowiadają jej spokojniejsze odcinki cieków, przy czym rzeźba i charakter dna nie mają znaczenia. Jest typową rybą wolnej wody, która najchętniwj przebywa przy samej powierzchni, gdzie chwyta pokarm.

 

Okres połowu (kiedy najlepiej łowić):

W dni ciepłe i słoneczne, najlepiej bezwietrzne. W dni upalne i przy bezwietrznej pogodzie, uwija się pod samą powierzchnią. W czasie chłodniejszych dni schodzi głębiej. Najmniejsze ukleje pływają blisko brzegu i tuż pod powierzchnią, wieksze dalej i głębiej.

 

Przynęty:

Najlepszą przynętą są białe robaki w naturalnym kolorze lub barwione na czerwono, żółto lub zielono. Jako przynętę możemy stosować również larwy ochotki lub zwykłe domowe muchy, koniki polne, kawałki dżdżownic, kulki z chleba.

 

Zanęty:

Nęcenie uklei jest nieco inne niż w przypadku pozostałych ryb. W czasie połowu nęci się początkowo w szerokim pasie, a następnie zawęzamy pole zanęcania. Różnica ta polega na konsystencji zanęty którą trzeba przemoczyć, tak aby utworzyła po wrzuceniu do wody chmurę zanętową. Zanętę dodaje się co 3-5 minut, wrzucając odrobinę trzema palcami, tak aby utrzymać ryby w łowisku. Skuteczność połowu zapewnia stosowanie zanęty, którą może być bułka tarta rozdrobniona na pył lub rozmoczony w wodzie z łowiska i dobrze odciśnięty chleb. Dobrym dodatkiem zanętowym są larwy ochotki. Przy odpowiednio cichym i spokojnym zachowaniu ukleja podpływa bardzo blisko.

 

Metody i techniki połowu (Jak łowić):

Najlepsze efekty da łowienie na spławik z delikatnym zestawem. Można również użyć bata. Bardzo często pada łupem wędkarzy biorących udział w zawodach. Świetna jako żywiec, bądź filet na sandacza czy szczupaka. Zdarza się, że wędkarze łowią około kilkudziesięciu lub nawet kilkuset sztuk w przeciągu kilku godzin. Zacięcie uklei nie sprawia trudności, lecz musi być miękkie, szybkie i zdecydowane. Hol ryby nie nastręcza problemu.

 

Zestaw:

Asortyment przeznaczony do połowu uklei jest dość delikatny, najczęściej jest to bat o długości od 2 do 5 metrów. Dobrze sprawdza się tutaj również zestaw spławikowy złożony z uklejówki ( wędka przeznaczona do połowu tego gatunku ryb, z giętką pełną szczytówką z włókna szklanego) żyłka główna nie grubsza niż 0,12mm najczęściej jest to 0,08mm przypon 0,06mm, haczyki od numeru 20 do numeru 24 z płaskim trzonkiem. Smukły spławik z krótką antenką do 5 cm długości, obciążony jedną śruciną. Bardzo dobrze wyważony, nie może wystawać więcej niż 1 cm.

 

Łowiska:

Praktycznie w każdej wodzie. Do połowu wybiera się łowisko z miejscem spokojnym, w pobliżu trzcin badź zarośli na jeziorach i kanałach oraz spokojne odmęty rzek. Rzadko spotykana w górskich rzekach. Ryby te upodobały sobie miejsca przy powierzchni wody.